Όλη η ομάδα των μικρόσωμων σκύλων: Πίντσερ, Τσιουάουα, Κανίς, Μαλτέζ, Γιορκσάιρ, Τζακ Ράσσελ, Μίνι Σνάουτζερ, Ουέστ Χάιλαντ Τεριέ, Πεκινουά και όλα τα άλλα, είναι τετράποδα με μεγάλη ψυχή και κουράγιο, αλλά μικρό μέγεθος.

Όλα τα προβλήματα και οι ανησυχίες που μας δημιουργούνται από τη συμπεριφορά ενός σκύλου μεγαλόσωμης φυλής, για τα μικρόσωμα είναι σαν να μην υπάρχουν. Μιλώντας με παραδείγματα, αν ένα κουτάβι Μπόξερ αρχίσει να μασουλάει μια καρέκλα, μας πιάνει πανικός, γιατί αναρωτιόμαστε τι θα φάει όταν θα μεγαλώσει. Αν όμως το κάνει το μικρό μας Spitz, δεν ανησυχούμε γιατί "τι ζημιά μπορεί να κάνει ένα τόσο μικρό στοματάκι;".

Αν κάνει την ανάγκη του μέσα στο σπίτι ένα κουτάβι Γερμανικός Ποιμενικός, παθαίνουμε υστερία, αν όμως το κάνει το Κανισάκι μας, "ε, και τι έγινε, δύο σταλιές έκανε μόνο" και τα μαζεύουμε αμέσως.

Έτσι, λοιπόν, τα μεγαλόσωμα θα σταματήσουν να κάνουν ζημιές και να λερώνουν μέσα στο σπίτι, τα μικρόσωμα όμως κάποιες φορές ίσως και να μην το μάθουν ποτέ.

 Ας δούμε τώρα κάποια προβλήματα τα οποία φαίνονται μικρά ανάλογα του μεγέθους του σκύλου, αλλά πολλές φορές κρατούν ισόβια και μας δυσκολεύουν τη ζωή.

α). Αν τα σκυλιά δεν μάθουν από μικρά να λερώνουν έξω, θα υπάρξουν στιγμές που θα το κάνουν από στρες ή για κάποιο λόγο, πάνω στο χαλί ή στη μέση του σαλονιού, ακόμη και πάνω στο κρεβάτι μας.

β). Άλλες φορές εμφανίζουν έντονη κτητικότητα, παίρνουν ένα αντικείμενο, π.χ. μια κάλτσα, κρύβονται, όπως είναι μικρόσωμα, κάτω απο ένα έπιπλο και καμιά φορά επιχειρούν να μας δαγκώσουν αν πάμε να τους το πάρουμε.

γ). Γαβγίζουν ασταμάτητα γιατί τα αφήσαμε μόνα τους στο σπίτι, γιατί δεν παίζουμε μαζί τους, δεν τους δίνουμε από το φαγητό μας, ήρθε κάποιος επισκέπτης και δεν τα χάιδεψε ή δεν τον θέλουν, ή ακόμα γιατί μιλάμε στο τηλέφωνο ή οδηγούμε και δεν τους δίνουμε προσοχή.

δ). Ένα εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι η μεγάλη εκδήλωση ζήλιας σε ανθρώπους αλλά και σε άλλα ζώα -με γάβγισμα και καμιά φορά και με δάγκωμα- λόγω της συνεχούς αγκαλιάς.

Οτι τα έχουμε συνέχεια μαζί μας, με την σωστή υποστήριξη από ένα εκπαιδευτή, απο κουτάβια μπορούν να μάθουν πάρα πολλά θετικά και να περάσουμε εξαιρετικά μαζί τους.

Οι μικρόσωμες φυλές ωριμάζουν πιο γρήγορα από τις μεγαλόσωμες, δηλαδή στην ηλικία των 8-9 μηνών έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα τους και έχουν ήδη πάρει το δρόμο τους, γι' αυτό είναι καλό αλλά και απαραίτητο να φροντίσουμε για την εκπαίδευσή τους από μικρή ηλικία. Υπάρχει η άποψη ότι τα μικρόσωμα είναι πιο έξυπνα από τα μεγάλα σκυλιά κι αυτό οφείλεται στο ότι καθώς είναι μικρά, τα παίρνουμε παντού μαζί μας, βρίσκονται συνέχεια δίπλα μας, τους μιλάμε περισσότερο και καταλαβαίνουν πιο εύκολα τις συνήθειές μας, σε αντίθεση με τα μεγαλόσωμα, που όλα αυτά είναι δύσκολα.

Επίσης, η άποψη ότι τα μικρόσωμα σκυλιά είναι εκδικητικά και κακά οφείλεται στο ότι τα «κακομαθαίνουμε».

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, την αναγκαιότητα να μπει ένας μικρόσωμος σκύλος σε κάποιους κανόνες συμβίωσης ώστε να περνάμε όλοι καλύτερα. Οι κανόνες αυτοί της συμβίωσης δεν είναι άλλοι από ένα πρόγραμμα Βασικής Υπακοής προσαρμοσμένο στις ιδιαιτερότητες των μικρών φυλών.

Η κοινωνικοποίηση είναι απαραίτητη για όλες τις φυλές. Ο σκύλος πρέπει να μάθει να μην τραβάει το λουρί και να μην πνίγεται, να έρχεται κοντά σας όταν τον φωνάζετε, είτε στο πάρκο είτε στο σπίτι, και να μην τον κυνηγάτε. Να ακούει το απαγορευτικό "μη" όταν δεν θέλετε να κάνει κάτι, να περιμένει έξω από ένα μαγαζί μέχρι να τελειώσετε τα ψώνια σας και να βγείτε να τον πάρετε, να μένει ήσυχος στο σπίτι χωρίς να κάνει ζημιές και να γαβγίζει άσκοπα.

Αν είναι πολύ μικρόσωμο, να συνηθίσει το κλουβί μεταφοράς για να μετακινείστε εύκολα σε πλοία, τρένα, αεροπλάνα, λεωφορεία ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητό σας σε μακρινά ταξίδια είναι πιό ασφαλές

Η άποψη ότι τα μικρόσωμα σκυλιά, λόγω μεγέθους δεν έχουν ανάγκη, δεν ισχύει κι αυτό το αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Τα περισσότερα τηλέφωνα που δεχόμαστε στη σχολή για σκυλιά ηλικίας 3 ετών και πάνω, αφορούν ως επί το πλείστον μικρόσωμα ζώα, τα οποία ζούνε μέσα στο σπίτι με καθημερινά προβλήματα που όσο περνάει ο χρόνος γίνονται μεγαλύτερα με πιό σύνηθες πρόβλημα την επιθετικότητα των μικρόσωμων σκύλων λόγω κτητικότητας ή γιατί δεν μπήκαν ποτέ όρια. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο όταν ο σκύλος είναι ενήλικος είναι κτητικός καθόλου συνεργάσιμος, κοιμάται πάνω στο κρεβάτι και «έρχεται» ένα μωρό κυρίως με τα Jack Russel και τα Mini Snzauzer.

Βέβαια έχουμε δεί και εξαιρετικές σχέσεις σκύλων-κηδεμόνων και απίστευτα όμορφες συμβιώσεις  όταν απο την αρχή έχουν μπει όλα στη σωστή σειρά.

Το ίδιο ισχύει και στην εκπαίδευση. Βίαιες μέθοδοι, έλλειψη περιορισμών και ανοχή σε όλα, οδηγούν σε λάθος δρόμο και πολλά προβλήματα.

Η εκπαίδευση του σκύλου μας, δεν έχει να κάνει με το μέγεθός του, αλλά με την ποιότητα της σχέσης του μαζί μας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα εκπαίδευσης Μικρόσωμων Σκύλων, επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλέφωνα της σχολής ή μέσω φόρμας email, στην σελίδα επικοινωνίας